Jak zapamiętać – prezentacja książki

Jak zapamiętać - okładka

(Obwoluta oryginalnej książki)

Dane bibliograficzne (oryginału)

TYTUŁ WYDANIE MIEJSCE
WYD.
WYDAW-CA ROK
WYD.
OPIS
FIZ.
ISBN
(oryg.)
 Jak zapamiętać  1  Warszawa  „Nasza Księgarnia”  1976  104 s  –

 Krótki opis książki i wprowadzenie redaktora

Jak zapamiętać  to tytuł kolejnego (dziesiątego) ebooka jaki udostępniamy na bazie książki Stefana Garczyńskiego z 1976 r. (I wydanie).
Jak w tytule – chodzi o sztukę zapamiętywania, a pośrednio efektywnej nauki.
Autor w pierwszych słowach tak to ujmuje:

Celem tej książki jest przełożyć to, co wiemy o pamięci, na język praktycznych wskazań.
Zanim jednak przystąpię do właściwego tematu, wskażę parę sposobów pamiętania… bez obciążania pamięci.

I rzeczywiście – spełnia tę obietnicę – w sposób jasny i niemal szkolny, bo i adresaci to głównie uczniowie – od szkoły podstawowej po studentów. Po raz kolejny Autor spełnia się jako nauczyciel.
Książka ta ma swój charakterystyczny styl i odrębność na tle jakże wielu książek o pamięci i pamiętaniu.
Bodajże wszystkie te, które znam, a było ich sporo, skupiają się głównie na dość wyszukanych metodach mnemotechnicznych, różnych trikach,  sięgając nawet do neurologii, fizjologii a bywa – stanów świadomości.
Mimo że w czasach pisania tej książki szereg tych technik było znanych, Garczyński nie obciąża głowy czytelnika takimi sztuczkami. Dla zastosowania niektórych z nich potrzeba właśnie dobrej pamięci by je przyswoić lub mieć jakiś nieprzeciętny dar w sferze umysłowej na podobieństwo fenomenów popisujących się pamięcią.
Nie o to Garczyńskiemu chodziło – to kwestia przede wszystkim ułatwienia sobie codziennego życia w tak prostych sprawach jak odnajdywanie w domu gdzie co leży, przypomnienie sobie dat rodzinnych czy dla sprawdzianu szkolnego, trafienie do jakiegoś miejsca na mieście, lista zakupów lub wywiązywanie się z zobowiązań.
Te proste metody sięgają po jasne zależności związane z kojarzeniem, rozumieniem treści lub sytuacji, zmysłami, psychologią, logiką, skupieniem się itp. I te proste, podstawowe zależności wystarczą by znacznie poprawić nasze braki w zapamiętywaniu. Jest ich na tyle dużo, że potrafiły zapełnić kilkadziesiąt stron – bez uciekania się do tych współcześnie nieco sztucznie lansowanych metod zaawansowanych jak mapy pamięci,  zakładki obrazkowe lub alfabetyczne, rymowanki liczbowe, wizualizacje, pamięć fotograficzna,  itp.
Niech książka Garczyńskiego będzie przynajmniej wprowadzeniem do tak rozszerzonego tematu.
Być może jakaś z podanych metod  została przez obecną naukę udoskonalona lub skorygowana, bo minęło sporo czasu od napisania książki, ale czy zmieniła się pamięć ludzka? O ile możemy teraz łatwo wyszukać w Internecie różne fakty, to tą drogą nie uzyskamy odpowiedzi na prywatne pytania, nie odtworzymy szczegółów wspomnień ani nie pomożemy sobie przy egzaminach. Zatem to książka dla każdego, bo opiera się na zagadnieniach codziennego  życia. Uzupełnia inne książki Autora o podobnej tematyce.

Przytoczę istotny fragment z ostatniego rozdziału, który stanowi małe podsumowanie zaleceń:

Jak powiedziano na wstępie, kształcenie pamięci to wyrabianie właściwych postaw i nawyków. Otóż na świadome wyrobienie nawyku składa się: zrozumienie jego znaczenia, zaobserwowanie go u kogoś (gdy to możliwe), wypróbowanie (jeśli się da, to pod kontrolą) i nieprzerwany ciąg powtórzeń.

Najważniejszy jest ciąg powtórzeń — dyscyplina metody. Dlatego nie odkładaj tej książki na półkę. Jeśli chcesz z niej skorzystać, zaglądaj do niej prawie co dzień. W pierwszych dniach, za każdym razem, gdy siadasz do nauki, rzuć okiem na głoszone w niej przykazania. Oto one [w oryginale są odesłania do konkretnych stron książki]:

  • Dbaj o rozwój zainteresowań, wmawiając je sobie, szukając towarzystwa, od którego możesz się nimi „zarazić”, czytając popularnonaukowe książki.
  • Pobudzaj wolę wyobrażając sobie  bliskie i dalekie korzyści z nauki i obracając się w towarzystwie ambitnych osób).
  • Dokładnie uświadamiaj sobie, jak masz zapamiętać dany materiał.
  • Na jednorazowe „posiedzenie” wyznaczaj sobie niezbyt duże porcje podobnego materiału.
  • Przed przystąpieniem do nauki zastanów się nad metodami i planem.
  • Zapamiętując rozwijaj maksimum inteligentnej aktywności.
  • Pracę nad zapamiętaniem zaczynaj od gruntownego zrozumienia materiału.
  • Wychwytuj to, co w materiale najważniejsze, i poświęcaj temu najwięcej czasu.
  • Po objęciu całości skupiaj uwagę na istotnych szczegółach.
  • Dbaj o rozbudowę skojarzeń, wiąż zapamiętywany materiał z wiedzą w zakresie tego samego i innych przedmiotów, zastanawiaj się nad związkami: przyczyna-skutek, część-całość.
  • Zapamiętuj paroma sposobami, w szczególności wykorzystuj pamięć wzrokową, słuchową, ruchową i logiczną
  • Wyobrażaj sobie to, co masz zapamiętać.
  • Powtarzaj — na przykład streszczaj — jak najszybciej po zapoznaniu się z materiałem.
  • Powtarzaj ponad minimum wystarczające dla odtworzenia materiału zaraz po zapoznaniu się z nim.
  • Luki w pamięci próbuj wypełniać bez zaglądania do tekstu.
  • Wykorzystuj okazje do powtarzania,  takie jak porównywanie nowego materiału z dawnym, pomoc w nauce innym, rozmowy, nauka w małej grupie.
  • Nie dopuszczaj do zaległości.
  • Powtarzaj także po pewnym czasie.
  • Nie marnuj czasu, nawet minut na zajęcia nie przynoszące ani korzyści, ani przyjemności tobie czy innym.

______

Uwagi techniczne: W oryginale ilustracje i opracowanie graficzne pochodzi od Bohdana Bocianowskiego – tu pominięte. Zachowano nietypowy, w porównaniu do innych książek autora, układ tekstu i nazwy rozdziałów. Podstawowa wersja ebooka to PDF w formacie A4, inne wersje mobilne prezentują się nieco inaczej.

Zachowaliśmy wyróżnienia (tu pogrubienia) wg oryginału oraz justowanie centralne bez przenoszenia wyrazów, co nieco rozprasza tekst w formatach mobilnych.

Spis treści

  1. Celem tej książki jest przełożyć to, co wiemy o pamięci, na język praktycznych wskazań.
  2. Gdy lubisz jakieś zajęcie, znajdujesz dlań czas i energię.
  3. „Już umiem!” — oświadcza uczeń i wybiera się na western. Ale właściwie, co to znaczy umiem?
  4. Uwaga jest dla pamięci tym, czym światło dla fotografii.
  5. Wspomniałem o aktywności jako o jednym ze sposobów pobudzania zainteresowań, lecz aktywność aktywności nie równa.
  6. Nie usiłuj zapamiętać, póki nie zrozumiałeś.
  7. Dbaj o liczne skojarzenia. Zapamiętywanie to przecież utrwalanie skojarzeń (związków).
  8. O ile łatwiejsza byłaby nauka, gdyby wygnać z niej nudę! O ile milsza i wydajniejsza, gdyby nie nużyła!

 

Recenzje/opinie 

Zamiast recenzji – opinia autora o książce w wywiadzie O pożytkach popularyzacji

Dodaj swoją recenzję

(recenzja może mieć formę komentarza pod wpisem, lepiej wysłać ją w formacie zredagowanym przez kontakt do admina.

Dostępność wersji drukowanej

  • Wydania oryginalne – nakład wyczerpany (tylko biblioteki, antykwariaty, aukcje, …).
  • Wersja drukowana na bazie e-booka – druk na zamówienie we własnym zakresie, np. w wydawnictwie Ridero.

Możliwość zamówienia poprzez nasz serwis

Ebooki Stefana Garczyńskiego udostępniamy bezpłatnie na stronie Pobranie  ebooka.  << zobacz!

Uwagi

Podobne utwory

Pamięć. Fakty i złudzenia, PWN, 1963 (tłumaczenie z: Hunter Jan, Mellville Logan)

Sztuka pamiętania, Iskry, wiele wydań od 1960 do 1966 r.

 

Wspomóż tę stronę i czytelnictwo

1+
Podziel się / Share Facebooktwitterredditpinterestlinkedintumblrmail
Zobacz jeszcze / See also Facebookpinterest